Sünnet'te Din:
Hadis-i şeriflerde de "din" kökünden türeyen kelimeler çeşitli tip ve anlamlarıyla kullanılmıştır.[1]
Hadis-i şeriflerde "din" kelimesi değişik anlamlarda kullanılmıştır:
1) Boyun eğmek, itaat ve ibadet etmek: "Akıllı kişi nefsine boyun eğdiren ve onu (Allah'a) ibadet ettirendir."[2] Bu hadis-i şerifde geçen "dâne"nin "hesaba çeken" manasına geldiği de söylenmiştir.
Hz. Peygamber'in: "Kureyş'ten, söyledikleri takdirde bütün Araplar'ın kendilerine boyun eğecekleri bir tek söz söylemelerini istiyorum."[3] buyruğu da aynıdır.
2) İnanç ve ibadet: "Kureyş ve onlar gibi inanıp ibadet edenler (dâne, dinehum) Müzdelife'de vakfe yaparlardı."[4] Yani bununla, dinlerine uygun hareket eden ve onlar gibi ibadet eden kimseler kastedilmektedir.
3) Hayır olsun, şer olsun karşılık:
"Nasıl davranırsan, öyle karşılık görürsün. "[5]
4) Kahretmek, mecbur etmek: Egemen ve hâkim Allah'ın "ed-Deyyan" ismi bu anlamdadır.[6]
[1] el-Mu'cemu'l-Müfehres li Elfazi'l-Hadîs... II, 163 vd.; 165 vd.
[2] Tirmizî, Kıyame: 25; İbn Mâce, Zühd: 31.
[3] Tirmizî, Tefsir, Sûre, 38, Bab 1; Ahmed b. Hanbel, 1/237.
[4] Buhârî, Tefsir, Sûre 3, Bab 35; Müslim, Hac: 151.
[5] Buhârî, Tefsir, Süre 1, Bab 1.
[6] Ebu Ubeyd el-Kasım b. Sellâm, Garîbu'l-Hadis, Beyrut 1396/1976; Haydarabad, 1385/1966'dan tıpkı basım, III. 134-136; Mecdu'd-Din İbnu'l-Esîr, en-Nihâye -fi Garîbi'l-Hadîs, Beyrut 1399/1979, II, 148-149.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder